Interview met Jos de Haas

Door Felicia Houbraken

Jos de Haas

Eerselse Bergeijkenaar

Jos de Haas is het liefste altijd bezig en vertelt hier graag over.

Jos de Haas (71), getrouwd en vader van drie kinderen, is met pensioen. Hij komt uit Eersel en is de tweede boerenzoon in een gezin van acht. “Ik ben geboren in Stokkelen. Later zijn we door de ruilverkaveling verhuisd naar de lage heide waar we een nieuwe boerderij zijn gestart.” Daar hielden ze eerst kip­pen en koeien, later alleen koeien. “Ik ben wel altijd Bergeijk georiënteerd opgegroeid, want wij woonden dichtbij Berge­ijk.”

Studie

Hoewel hij boerenzoon was, wilde Jos monteur worden. “Dus ik heb lts gedaan, de technische school.” Toch beviel dit werk hem niet. “Je moest altijd binnen werken.” Daarom begon Jos avondschool om leraar te worden op de technische school. In zijn vierde jaar moest hij in dienst vanwege dienstplicht. “Toen ben ik toch een paar keer naar school gegaan, maar dat werd niet getolereerd.” Zijn studie kon hij daardoor niet afmaken. “Toen ik uit dienst kwam in 1973, was er geen avondschool meer. Het was een dagop­leiding die ik helemaal opnieuw moest doen.” Wel vroeg hij landbouwverlof aan om thuis te helpen.

Werk

Nadat hij uit dienst kwam, heeft hij toch weer werk gezocht als monteur. “Toen heb ik lang gewerkt als monteur voor regeninstallaties.” Kort daarna besloot hij met zijn vriendin te trouwen en sa­men te wonen. “Wij hadden sinds ik zestien was verkering met elkaar.” Voor zijn baan, moest Jos in heel het land werken en vooral in het hoogseizoen was hij vaak weg. “Ik besloot werk te zoeken dichter bij huis zodat ik meer bij mijn gezin kon zijn.” Toen ging hij bij Coppens werken. Nu geniet Jos al acht jaar van zijn pensioen.

Hobby’s

Nu Jos met pensioen is, vult hij zijn tijd met hobby’s. In een kas teelt hij fruit. “Ik heb appelbomen, perenbomen en kersenbomen.” Hij reist graag met zijn vrouw. “We zijn naar Amerika geweest en Thailand, maar ook naar landen als Duitsland, Frankrijk en Spanje.” Ook helpt hij op de boerderij van zijn broer en diens zoon. “Ik ben altijd bezig, maar dat moet ook”, lacht Jos. Hij sleutelt aan twee oude brommers en rijdt ermee. Verder zit hij bij de werkgroep AED van ’T Hof én al 46 jaar bij het Gilde van het Heilig Sacrament van Bergeijk.

Gildebroeder

In Bergeijk zaten Jos en zijn vrouw bij de buurtvereniging, waar hij gevraagd werd om bij de Gilde te komen. “Dat leek me wel leuk en ik ben begonnen als vendelier, dan moet je met de vlag zwaaien. Dat noemen ze een vendelgebed. Daarna werd ik ook nog een tijdje vaandrig.” Ook zijn opa en vader waren lid en zijn drie broers zijn dat nog steeds. Hij had er verschillende rollen: vendelier, vaandrig, koning en uiteindelijk hoofdman. “Ik ben uiteindelijk vijftien jaar hoofdman geweest, want toen ik mijn rol zou over­dragen, was er geen geschikte nieuwe kandidaat. Aan het einde van mijn tien jaar heb ik de gilde een keizersboom geschonken.” Tegenwoordig is hij weer gildebroeder. “Het leukste vind ik het sociale gebeuren.”

De gilde

Als lid ben je gildebroeder, maar er zijn verschillende rollen: schutters, koning, vendeliers, tambours, vaandrig, keizer, hoofdman en bestuursleden. De schut­ters schieten elke zondag. Koning word je door te winnen met koningschieten, om de drie jaar. Wie drie keer koning wordt, is automatisch keizer. De drie vendeliers dragen en zwaaien vendels (vlaggen) en de vaandrig zwaait met de hoofdvlag met logo. Het bestuur regelt praktische zaken, waaronder fi­nanciën, en bestaat uit hoofdman, pen­ningmeester, dekenschrijver en koning. De hoofdman wordt gekozen voor vijf jaar. Doorheen het jaar zijn er activitei­ten zoals Koningsdag, de kringgildedag met wedstrijden en hun officiële feest­dag. Ook nemen ze elke drie jaar deel aan Europees koningschieten. Iedereen kan lid worden en meelopen, maar of­ficieel lid kan pas na een eed en stem­ming door alle leden. “Het is echt een broederschap.”

Foto’s Jos de Haas en De Keizersboom die geschonken is door Jos